در سالهای اخیر، رویکرد مثبتی برای چاره جویی سکونتگاه های نابسامان در بافت های فرسوده و سکونتگاه های غیررسمی اتخاذ شده است ولی برای حرکت از تفکر پروژه- محوری به‌سمت اجتماع- محوری نیازمند رویکردی است که با اصول محله های این بافت‌ها و برنامه ریزی محله مبنا برای آنها تطابق داشته باشد. از این رو رویکرد ارزشگرایی در برخورد با این محلات می تواند راهگشا برای تضمین مسیر برنامه ریزی شده برای ساماندهی و توانمندسازی محلات نابسامان باشد.
)